Thybor is er!

Om half elf waren we bij Thybor. Hij was net lekker buiten aan het spelen.
Nadat we alles geregeld hadden werd het tijd voor het afscheid. Ik ben achterin
de auto gaan zitten met Thybor op schoot. We hadden een celstofhanddoekje mee
voor eventuele ongelukjes onderweg maar dat hebben we niet nodig gehad.
Zijn nestdeken heb ik naast ons neergelegd. Thybor heeft even om zich heen gekeken
en gesnuffeld, vond het allemaal een beetje vreemd maar dat was snel over en hij ging
lekker spelen. Hij wilde in mijn vingers bijten dus hebben we hem zijn nieuwe rubberen
kluifje gegeven. Toen we over een klein weggetje reden moesten we even uitwijken
voor een tegenligger, daardoor reden we even over ribbeltjes heen wat een raar geluid
maakte. Thybor schrok daarvan en dat was zo'n komisch gezicht dat ik in de lach schoot.
Toen we echter even later weer over ribbeltjes reden besteedde hij er geen aandacht
meer aan. Tijdens het spelen heb ik ook even zijn halsbandje omgedaan en ook daar
merkte hij niets van, te druk bezig. Na zo'n twintig minuten rijden (en spelen) zijn we
gestopt op een parkeerplaats langs de snelweg. Hij vond het buiten even onwennig en
merkte nu ook zijn halsbandje op, dus krabbelen.
Ook vond hij de vrachtwagen en auto met caravan, die langs reden, een beetje eng.
Maar we hebben er geen aandacht aan besteed en even later was alles oké en was hij
niet meer bang voor de voertuigen die langs reden. Hij heeft op het gras een plasje gedaan.



Na ongeveer een kwartiertje wilden we weer verder. Maar Thybor wilde niet meer naar de auto.
Toen hebben we hem maar opgetild en weer in de auto gezet. Na twee minuten knuffelen besloot
Thybor dat hij maar lekker ging slapen en heeft geslapen tot we een klein uurtje later thuis waren.
Gelukkig geen enkel teken van wagenziekte, en dat is maar goed ook want we zijn vaak op pad.
In de stromende regen kwamen we thuis aan. Eerst Thybor even in de achtertuin gelaten.
Maar dat vond hij helemaal niks. Allebei drijfnat kwamen we weer binnen en hebben we Thybor
in de bench gezet waar inmiddels ook een stuk van zijn nestdeken in lag. Hij snuffelde even en
klom toen weer uit de bench. Hij heeft het huis op zijn gemak verkend. Wilde op de salontafel en
de banken klimmen maar dat mocht hij niet van ons. Na een half uurtje hebben we hem eten gegeven,
dat had hij binnen no-time op. Hij was wel een beetje bang tijdens het eten dus we hebben hem even
met rust gelaten. We hebben op twee meter afstand staan kijken. Na het eten moest hij mee naar buiten.
Echter, hij vond de plastic doos waar zijn eten in zit veel interessanter. Die hebben we dus maar even
een ander plekje gegeven.

Wederom in de stromende regen naar buiten. Ja, we hebben wel gelijk onze vuur (regen) doop gehad,
weten we wat ons te wachten staat in de toekomst;-)

Thybor vond het nog steeds niet zo leuk buiten, hij wilde steeds tegen me op klimmen om opgepakt te worden.
Mijn beige broek is nu dus zwart;-) Ik heb hem niet opgetild maar wel steeds geprezen als hij netjes laag bleef.
Uiteindelijk heeft hij (waarschijnlijk) een plasje gedaan, hij nam tenminste die houding aan, het was een
beetje te nat om te zien of hij echt wat deed;-) Daarna weer naar binnen gegaan. Hij heeft nog heel even
rondgesnuffeld. Toen is hij uit zichzelf naar zijn bench gegaan, heeft zijn olifantenknuffeltje in een goede
positie geschoven en is gaan liggen slapen. Hoezo benchtraining?;-) We staan eigenlijk een beetje
versteld. Maar goed, dat krijgen we vast terug als hij de puberteit bereikt!:)

We waren eigenlijk van plan om hem de eerste nachten boven in een doos naast ons bed te zetten.
Maar nu hij zelf al de bench als zijn plek heeft uitgezocht denken we dat we maar beter beneden op
de bank kunnen gaan slapen.

Na een half uurtje slapen is hij wakker geworden, weer naar buiten. Nu regende het niet meer zo hard.
Thybor heeft weer geplast, kreeg een koekje als beloning. Hij heeft weer een tijdje gespeeld binnen en
is daarna weer uit zichzelf in zijn bench gaan liggen slapen. De kinderen komen ook zo thuis. Dan zal
hij wel weer wakker zijn.

*Update rest van de dag: Eten vindt hij niet meer eng, hij gaat steeds zelf z'n bench in. Hij vindt de tuin
inmiddels leuk en heeft alles buiten gedaan en nee, we staan niet alleen maar in de tuin, grinn. Wat er
zo bijzonder is aan onze salontafel, geen idee, maar Thybor vindt het razend interessant en zet steeds
z'n pootjes er op.